Κατά τα πρώτα στάδια των κύκλων του σύνθετου στρωματοηφαιστείου, έλαβε χώρα μια σειρά εκρηκτικών γεγονότων που σηματοδότησαν τη μετάβαση από το πρώιμο ασπιδωτό ηφαίστειο στο στρωματοηφαίστειο.
Αυτή η μεταβατική περίοδος κυριαρχείται από τρεις κυρίαρχες ροές λάβας που προέρχονται από βόρεια και ανατολικά κύρια εκρηκτικά κέντρα. Οι ροές σχηματίζουν τα ανώτερα τμήματα των τοιχωμάτων της καλδέρας στο βόρειο, βορειοανατολικό και ανατολικό τμήμα και καλύπτουν τις βορειοδυτικές πλαγιές κάτω από το Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας και τις ανατολικές πλαγιές μεταξύ των περιοχών της Λιναβροχίας και του Κρεμαστού. Η πρώτη, μια ροή ανδεσιτικής λάβας πάχους 40 μέτρων, εκχύθηκε από έναν κύριο κεντρικό αγωγό, καθώς εμφανίζεται σε όλα τα ανώτερα τοιχώματα της καλδέρας, με εξαίρεση το νοτιοδυτικό τμήμα, όπου πιθανώς καλύπτεται από τις νεότερες ροές ρυοδακιτικής λάβας του Προφήτη Ηλία. Ένας ανδεσιτικός λαιμός και ένας μικρός κώνος σκοριών στις ανώτερες ανατολικές πλαγιές κοντά στο σημερινό χείλος της καλδέρας αντιπροσωπεύουν δύο πρόσθετα δορυφορικά εκρηκτικά κέντρα, όλα μέσα στην ίδια γεωλογική ενότητα.
