Κατά τη διάρκεια του εκρηκτικού κύκλου σχηματισμού καλδέρας, στη Νίσυρο έλαβαν χώρα δύο σημαντικά και βίαια εκρηκτικά γεγονότα Πλίνιου Τύπου.
Μεταξύ αυτών των γεγονότων, υπήρξε μια πρώτη καλδέρα που σχηματίστηκε μετά την πρώτη έκρηξη, ακολουθούμενη από την έκχυση τουλάχιστον τριών μεγάλων ροών ρυολιθικής λάβας με πάχος έως 150 m και συνολικό όγκο μεγαλύτερο από 1 κυβικό χιλιόμετρο. Αυτό το είδος λάβας είναι χαρακτηριστικό στο ότι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε διοξείδιο του πυριτίου και υψηλό ιξώδες, πράγμα που σημαίνει ότι ρέει σα χοντρό, παχύρρευστο υγρό προς τα κάτω, με σχετικά χαμηλό ρυθμό ταχύτητας. Τα μάγματα που παράγουν αυτή τη λάβα διαθέτουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα αερίου, δίνοντας έτσι βίαιες εκρήξεις που συνοδεύονται από πυροκλαστικές ροές και αποθέσεις τόφφων, όπως οι εκρήξεις που σχηματίζουν καλδέρες.
Οι πλούσιες σε γυαλί, εν μέρει περλιτικές ροές κατεβαίνουν από την περιοχή στα σημερινά ανατολικά τοιχώματα της καλδέρας μεταξύ της Μονής Παναγίας Κυράς και του χωριού Νικιά και εισέρχονται στη θάλασσα μεταξύ της παραλίας της Παχιάς Άμμου και του Αυλακίου. Αυτή η κατεύθυνση ροής πιθανά
να προέκυψε λόγω κάποιου προϋπάρχοντος μορφολογικού βυθίσματος στα νοτιοανατολικά της πρώτης καλδέρας. Σήμερα, οι λάβες μπορούν να παρατηρηθούν καλύτερα στα ανοικτά των νοτιοανατολικών ακτών του νησιού.